پست اول ،به نام محرم

تصمیمت را بگیر...شبیه حسین ...شبیه یزید

چند روز مانده به محرم باید شروع کنیم به تمرین تعزیه ای که هر ساله از شب اول اجرا  می شود ،

مشکل هم درست از همین نقطه آغاز می شود ،از همین لحظه انتخاب «نقش».

... در تعزیه کربلا ،سیاهی لشکر یا نقش های میانی اصلا وجود ندارد ،فقط دو جور نقش :«شبیه حسین و شبیه یزید »اگر این نشدی یعنی آن یکی هستی....

حالا انگار کن مثل «زهیر »هی راه قافله ات را کج کنی و از بیراهه ها بروی تا به کاروان امام حسین علیه السلام برخورد نکنی ،بالاخره چی؟

بیبابان مگر چقدر جای فرار درد ؟بالاخره می فرستند دنبالت «زهیر تصمیمت را بگیر »....انگار کن بروی لای سپاه یزید و توی خیمه ها قایم شوی ،صدایت میکنند «حر!تصمیمت را بگیر !».

بدتر از همه آن شب که چراغها را خاموش میکنند و در دل تاریکی شب میگویند «این شب و این بیبان ،تصمیمیت را بگیر»...

عاشورا اگر این« تصمیمیت را بگیر »را مداشت ،خیلی خوب بود . هرچقدر که می خواستند ما گریه می کردیم و به سر و سینه می زدیم ،ضجه و فغان و اندوه....

ولی موضوع این است که از همان صبح عاشورا که خورشید در می آید ،همه ذرات دور و بر آدم داد میزنند:«تصمیمیت را بگیر»...